In een rolstoel verder. (Karel, 37 jaar)
Begin dit jaar kwam ik ten val tijdens een mountainbike tocht in het bos. Met mijn rug kwam ik tegen een boomstronk en ik voelde meteen dat het niet goed was. In het ziekenhuis bleek ik een incomplete dwarslaesie te hebben en na een korte opname kon ik naar een revalidatiecentrum.
In het revalidatiecentrum kreeg ik een dagprogramma vol therapieën en oefeningen. Naast alle lichamelijk inspanningen heb ik gesprekken gehad met een psycholoog en zijn er diverse aanpassingen aangebracht bij mij thuis en op het werk zodat ik overal vanuit mijn rolstoel bij kan. Toen al mijn behandeldoelen waren behaald is de therapie afgerond en werd ik uit het revalidatiecentrum ontslagen.
En eigenlijk begint het dan pas! In het centrum is er veel aandacht, een dagprogramma en is alles om je heen aangepast. In mijn eigen woon- en werkomgeving kom ik echter dagelijks nog veel obstakels tegen en dit kan mij flink frustreren. Ook merk ik dat de dingen die vroeger zo vanzelfsprekend waren, nu soms veel tijd kosten of helemaal niet meer gaan. Ik voel me nog dezelfde als voor het ongeluk, maar alles is veranderd.
Op aanraden van de revalidatiearts ben ik een aantal keren bij Motyf geweest. Met Yvon heb ik de praktische problemen doorgenomen die ik tegenkom en samen hebben we oplossingen bedacht. Daarnaast hebben we veel aandacht besteed aan de acceptatie van mijn beperkingen en het verminderen van mijn frustratie. Ik voel me nu rustiger en kan beter omgaan met de veranderingen in mijn leven.
Tijdens de gesprekken met Yvon was het prettig dat ik niets hoefde uit te leggen, want door haar ervaring weet ze wat het betekent om te revalideren in een centrum. Daarnaast heeft ze kennis over ergonomische principes en hulpmiddelen en kan ze helpen bij het aanvragen hiervan bij instanties.
